بالش بادی: نیست همانگونه که شما مشکل است}

هنگامی که جاهطلبیهای امپراتوری ناپلئون روشن شد، بتهوون عنوان صفحهٔ «سمفونی سوم» را در دست گرفت و نام بناپارت

توسط مدیر سایت در 7 اردیبهشت 1402

هنگامی که جاهطلبیهای امپراتوری ناپلئون روشن شد، بتهوون عنوان صفحهٔ «سمفونی سوم» را در دست گرفت و نام بناپارت را با عصبانیت مخدوش کرد که سوراخی در کاغذ ایجاد شد. آثار دورهٔ میانی شامل شش سمفونی (شماره ۳ تا ۸)، دو کنسرتو پیانوی آخرین، تریپل کنسرتو، کنسرتو ویولن، پنج کوارتت زهی (شماره ۷ تا ۱۱)، چندین سونات پیانو از جمله سونات پیانو شماره ۲۱، شماره ۲۳، سونات ویولن شماره ۹ و تنها اپرایش به نام فیدلیو است. همچنین ۱۲ اورتور برای ارکستر و چندین اثر دیگر از آن جملهاند. «دورهٔ اولیه» بهصورت تقریبی تا سال ۱۸۰۲ ادامه دارد، «دورهٔ میانی» از ۱۸۰۲ تا ۱۸۱۲ و «دورهٔ پایانی» پس از آن است. دورهٔ اول پس از ورود بتهوون به وین در سال ۱۷۹۲ آغاز میشود. رفتارهای جسورانه، گستاخانه و آزاد بتهوون در شهری مانند وین که مظهرِ نظم و انضباط بود، شگفتانگیز و ناشی از روحیات وی بود که ریشههای آن را میتوان در آثاری مانند سمفونی شماره ۷، جستجو کرد. این نبوغ با حس بیگانگیِ توأم بود که ناشی از ناشنوایی و رنجی بود که در طولِ زندگیاش با آن درگیر بود. در مراسم تشییعِ جنازهٔ بتهوون در ۲۹ مارس ۱۸۲۷، طبق تخمینهای متفاوتی که از شاهدان عینی نقل میشود، حدود ده تا سی هزار نفر حضور داشتهاند که تا آن زمان بیسابقه بود. This conte nt h as been gener᠎at​ed with t​he help of G SA C on te᠎nt​ Gen᠎er at​or Demover​sion!

بتهوون بهخاطر افکار آزادیخواهی، هرگز شهر وین را دوست نمیداشت و از آن نفرت داشت، یک بار نیز در حدود سال ۱۸۰۸، بهصورت جدی تصمیم گرفت که این شهر را ترک کند، اما وین شهری بود که منبع درآمد زیادی داشت و شاهزادگان و عاشقان موسیقی، بزرگی و عظمتِ بتهوون را درک میکردند و مانع از ترک وی از وین شدند، چرا که آن را مایهٔ ننگ شهر خود میدانستند که نتوانسته بتهوون را نزد خود حفظ کند. بتهوون از حدود سال ۱۸۱۵ تا لحظهٔ مرگش، در یک سیر تدریجی، آثاری به مراتب باشکوهتری ثبت کرد و سبک او به سمت خلق آثاری بهشدت شخصی حرکت کرد. دانشگاه بن، یکی از مراکز نشر افکار تازه و انقلابی بود که بتهوون در ۱۴ مه ۱۷۸۹، به عنوان دانشجوی ادبیات آلمانی در آن ثبتنام کرد. از جمله پیانوهای دیگری که بتهوون در اختیار داشت، پیانوی سباستین ارارد بود و در سال ۱۸۰۳ توسط سازندهٔ آن به بتهوون داده شد.

دختر یوهان آندریاس اشتاین ازدواج کرده بود، پس از مدتی، کسب و کار با اشتاین را رها کرد تا شرکت مستقلِ خود را در سال ۱۸۰۳ راه اندازی کند، بتهوون همیشه محصولات او را تحسین میکرد و در سال ۱۸۱۷، طی نامهای به او نوشت که «اولویتِ اولش» پیانوهای اوست. سونات پیانوهای آخرین وی در نهایتِ دقت نوشته شدهاند و آخرین کوارتتهای زهی وی نیز دارای تکنیک پیچیده و از نظر اجرا بسیار مشکل هستند. از دیگر آهنگسازیهای این دوره میتوان به پنج کوارتت زهی پایانی (از جمله فوگ بزرگ) و پنج سونات پیانوی آخرین او اشاره کرد. بتهوون منشی خود شیندلر را متهم کرد که یا او را فریب دادهاست یا در مدیریت تحویل بلیطها نادرست عمل کردهاست. بتهوون سبکی جدید پدیدآورد که اکنون آن را «دورهٔ پایانی» مینامند. دوران بتهوون را بهعنوان اوجِ موسیقی کلاسیک و شروع رمانتیک توصیف میکنند؛ نوآوریهایی مانند مدولاسیونهای زیاد، ناگهانی و خیلی دور از تنالیتهٔ اصلی، حذف سکوت و ایست در بین بعضی از موومانها، حرکت دَوَرانی (سیکلیک) بر روی یک تم، طولانیکردن موومانها از طریق گسترش و کدا، جایگزینی اسکرتسو به جای منوئه، گنجاندن مارش عزا و موسیقی آوازی در سمفونی (که تا آن زمان معمول نبود)، استفادهٔ متفاوت از نوانس نسبت به موسیقی کلاسیک (که در آن زمان فقط بهعنوان یک سایهروشن برجستگی داشت) به صورت کرشندوی شدید با حرکت مداومِ جملهٔ موسیقی از یک نقطهٔ تاریک به روشنایی و شدت صدای زیاد برای تغییر بیان و حالات جدیدِ دراماتیک (شیوهای برای رسیدن به اوجِ فینال که ناشی از تأثیرات مکتب مانهایم بود)، و در نهایت ارکستراسیون نوآورانه و رنگآمیزیهای جدید ارکسترال، باعث میشود تا بتوان بتهوون را نخستین آهنگساز رمانتیک بهشمار آورد.  This article was cre ated with GS A Co ntent ᠎Genera to᠎r DE MO.

همسرِ هومل دستمالی خیس کرده روی پیشانیاش گذاشت. ترز نیز عکسی به یادگار از خودش به بتهوون اهدا کرده بود و روی آن نوشته بود: «به نابغهٔ بیمانند، به هنرمند بزرگ، به انسان خوب». دهانش ظریف بود و فکهای محکمی داشت اما لب پایینی او بر روی لب بالا قرار میگرفت. ممکن است اختلاف طبقاتی یا فقر مالی بتهوون باشد، یا رفتار و بیماری او که از مردم دوری میجست، ترز را تحت تأثیر قرار داده و او را از این ازدواج مأیوس کرده باشد. بتهوون که متعلق به نسلی جوانتر از هایدن و موتسارت∗ بود، بسیار تحتِ تأثیر و نفوذ موسیقی آن دو قرار گرفت.∗ وی بهخاطر افکارِ نوآورانه و رمانتیکی که داشت، شخصیتی اساسی و نقشی تأثیرگذار در عبور از موسیقی دورهٔ کلاسیک (قرن هجدهم) به دورهٔ رمانتیک (قرن نوزدهم) داشت و نفوذ او بر نسلهای بعدیِ آهنگسازان عمیق بود. بتهوونِ تو فوقالعاده بدبخت است، بدان که گرامیترین قسمتِ وجودم، سامعهام، بسیار آسیب دیدهاست … اعلام کرد طبق تحقیقات انجامشدهٔ دانشمندان بر روی دیانای پنج تار موی بتهوون که اطمینان داشتند معتبر است، وی دارای اختلال ژنتیکی در کبد بودهاست که در اواخر عمر به بیماری هپاتیت ب نیز مبتلا شدهاست و نتیجه میگیرند که این دو عامل همراه با نوشیدن زیاد الکل، میتواند دلایلی کافی برای مرگ بتهوون باشد.

هنگامی که شما این مقاله را دوست داشتید، مایل به اطلاعات بیشتری در رابطه با فروش بالش بادی وب سایت خود باشید.

آخرین مطالب
مقالات مشابه
نظرات کاربرن